این نوشتار در پی آن است تا معماران قادر به خلق الگویی مناسب جهت پاسخ‌گویی به قدرت تخیل و بهتر شدن فرآیند طراحی در کارهای آموزشی و حتی کارهای حرفه‌ای روزمره خود، باشد. دانشجویان معماری در طول فرآیند تحصیلی خود، تصاویر مرجع را از کتاب‌ها، مجلات و دیگر مجموعه‌های تصویردار؛ با توجه به هدف طراحی خود، برداشت می‌کنند تا با بومی‌سازی و بهره‌گیری از آن‌ها، به هدفی که مد نظرشان است نزدیک شوند و نتایج به دست آمده از این دیدن را در کارهای طراحی‌شان به کاربرند. علاوه بر قدرت تخیل و بهره‌گیری از حافظه بصری، گام طراحی گروهی هم نتایج مثبتی در این زمینه دارا می‌باشد؛ بنابراین معماری با خلاقیت و کارگروهی، نتیجه مثبتی در فرآیند طراحی به دست خواهد آورد. سؤالی که در این پژوهش دنبال خواهیم کرد این است که به چه میزان ادراک بصری در خلاقیت معماران و نحوه آموزش آن‌ها تأثیر دارد؟ آیا خلاقیت در نحوه آموزش تاثیری خواهد داشت؟ در این پژوهش سعی بر آن شده تا در حد توان خود بتواند با بررسی برخی از این الگوهای تصویری و خلق فضای معماری و نتیجه‌بخش؛ در پی یک آموزش و طراحی خلاق و کارآمد باشیم. نتایج حاصل از این پژوهش می‌تواند با تاکید بر نقش خلاقیت و حافظه بصری در آموزش معماری، به کارآمد سازی روند طراحی معماری پرداخته و الگوی مناسب را جهت ارتقای سطح کیفی آموزش طراحی معماری قلمداد کرد.
)